Artritis en reumatoïde artritis

Reumatoïde artritis komt het meest voor in de kleine gewrichten van de handen, polsen, knieën en voeten. Na verloop van tijd, soms vanaf het begin van de ziekte, zullen ook de schouders, ellebogen, nek, kaak, billen en enkels aangetast worden.

 

DEFINITIE VAN ARTRITIS en reumatoïde artritis

Artritis is een ontstekingsreuma die het synovium van de gewrichten aantast. Chronische ontsteking van het synovium kan leiden tot afbraak van gewrichtskraakbeen, verlies van mobiliteit en zelfs gewrichtsmisvorming.

Kraakbeen is een vezelachtig weefsel dat bestaat uit eiwitten, dat fungeert als een kussen tussen de gewrichtsbeenderen en helpt wrijving tijdens het sporten te verminderen. Als slechts één gewricht is aangetast, wordt dit monoartritis genoemd. Wanneer twee, drie of vier gewrichten zijn aangetast, kan oligoartritis optreden; daarnaast is er polyartritis .

 

De oorzaken van gewrichtspijn en schade

Gewrichtsschade is normaal. Dit komt door de aard van zijn functie, namelijk het absorberen van schokken en wrijving tussen de twee botten. Wanneer het immuunsysteem zijn werk kan doen en normale schade kan herstellen door verzwakte cellen te vervangen, herstelt de schade zich gewoonlijk en blijven de gewrichten gezond. Artritis is een symptoom van deze verminderde regeneratie-efficiëntie : het immuunsysteem verliest deze capaciteit en ontsteking in dit gebied leidt niet tot gewrichtsherstel, maar versnelt de afbraak ervan.

Synoviale bloedcirculatie is essentieel voor gezonde gewrichten. Door de gewrichten goed te wassen, kan het kraakbeen goede voeding krijgen met bloed, water en voeding. Bij artritis wordt de doorbloeding van de gewrichten en het kraakbeen verzwakt en stagneert het bloed.

Wanneer een gewricht lijdt aan reumatoïde artritis of een andere vorm van artritis, is de chronische ontsteking niet alleen een probleem vanwege de pijn die het veroorzaakt. Het tast ook geleidelijk het gewrichtskraakbeen aan tot het het vernietigt . Daarom moet alles in het werk worden gesteld om zoveel mogelijk kraakbeen te behouden, wat essentieel is voor de gewrichtsfunctie.