Stress en moeilijkheden om tot rust te komen en te ontspannen zijn waarschijnlijk de grootste vijanden van een goede nachtrust.

stress en slapeloosheid

Stress en moeilijkheden om tot rust te komen en te ontspannen zijn waarschijnlijk de grootste vijanden van een goede nachtrust.

Stress en de daarmee gepaard gaande spanningen veroorzaken waarschijnlijk alle soorten slapeloosheid: moeite met inslapen, te licht slapen met meerdere keren wakker worden gedurende de nacht, of te vroeg wakker worden met het onvermogen om weer in slaap te vallen. Op korte of lange termijn kan slapeloosheid acuut en van voorbijgaande aard zijn wanneer de persoon wordt geconfronteerd met een eenmalige stressvolle situatie, of chronisch wanneer de persoon voortdurend in een staat van stress en spanning verkeert.

Stress en de bijbehorende staat van spanning hebben verschillende componenten: spanning in het zenuwstelsel, spiercontracturen, oppervlakkige ademhaling, endocriene onbalans, en vaak gedachten en beelden die de staat van stress bestendigen of versterken.

Effect van stress op slaap

Zenuwspanningen die verband houden met een staat van stress interfereren met inslapen en slapen omdat ze het vermogen van de hersenen verminderen om de frequentie van zenuwimpulsen te wijzigen.

Slaap bestaat uit verschillende fasen die zich gedurende de nacht in verschillende cycli herhalen. Elke slaapfase wordt gekenmerkt door een ander frequentiebereik. In slaap vallen omvat de overgang van de hersenen van een bètafrequentie, de frequentie van de waaktoestand, naar een alfafrequentie, de frequentie van ontspanning, de noodzakelijke intermediair tussen waken en slapen. Zenuwspanning en spiercontracturen maken het moeilijker voor de hersenen om over te schakelen van bètafrequentie naar alfafrequentie. Deze moeilijkheid wordt geaccentueerd door de opdringerige gedachten en mentale beelden die vaak gepaard gaan met de staat van stress. Deze gedachten en beelden houden de frequentie van zenuwimpulsen in de bètazone.

Aan de andere kant bevindt fase vier, die overeenkomt met diepe slaap (deltafrequenties) en die essentieel is voor de herstellende eigenschappen van slaap, zich aan het einde van de cyclus. De hersenen moeten daarom de eerste drie fasen doorlopen om er toegang toe te krijgen. Het is daarom essentieel dat faseveranderingen soepel kunnen verlopen, wat niet het geval is bij aanwezigheid van meerdere spanningen in het zenuwstelsel.

De endocriene onbalans die gepaard gaat met de staat van stress is ook zeer schadelijk voor de slaap. Stress veroorzaakt een golf van hormonen die ons alert en wakker willen houden. Wanneer de periode van stress langer duurt, wordt de hormonale balans gewijzigd en blijft de frequentie van de hersenen in de bètazone of wordt voorkomen dat deze fase vier bereikt. Aan de andere kant verstoort deze endocriene onbalans ons circadiane ritme wanneer het aanhoudt. Het circadiane ritme is de interne biologische klok die 's avonds en' s nachts de temperatuurdaling van ons lichaam regelt en essentieel is voor een goede nachtrust. Wanneer de daling van de lichaamstemperatuur niet goed wordt geactiveerd door stresshormonen, wordt de slaap sterk verstoord.

Deze effecten laten zien hoe diep stressverlichting nodig is om de slaapkwaliteit te verbeteren.

Heb je al jaren last van stress? Nog geen effectieve oplossing gevonden? Verspil geen tijd meer! Ontdek onze producten hier: confodo.com en maak opnieuw verbinding met welzijn!