Ischias

Ischias is een ontsteking van de heupzenuw, een van de twee heupzenuwen aan de achterkant van elk been veroorzaakt hevige pijn.

 

Definitie van ischias

Heupneuralgie is een ontsteking van de heupzenuw die ernstige pijn veroorzaakt langs een van de twee heupzenuwen aan de achterkant van elk been. De pijn wordt vooral gevoeld in de billen en dijen aan dezelfde kant. Soms, bij ernstige zenuwirritatie, kan de pijn zich uitbreiden naar de voet.

Ischias is meestal intermitterend. De ontsteking gaat na een paar dagen vanzelf over . Als er echter geen actie wordt ondernomen om de zenuwen te ontlasten, zal de ontsteking frequenter worden en soms permanent en slopend worden.

Er zijn verschillende soorten lage rugproblemen die ischias kunnen veroorzaken. In de meeste gevallen is de oorzaak een hernia . Maar ischias kan ook worden veroorzaakt door schijfziekte of schijfdegeneratie en de vorming van osteofyten of "papegaaienbek" (osteoartritis) op de wervels of ruggengraat of foraminale stenose.

 

De oorzaken van ischias

Ischias is het gevolg van problemen met de lumbale wervelkolom , zoals een hernia, schijfaandoening, artrose of stenose. Daarom komt het vinden van de oorzaak van ischias neer op het vinden van de oorzaak van deze problemen .

Er moet echter worden opgemerkt dat de ontsteking van de heupzenuw niet constant is. Dit betekent dat voor dezelfde druk die op de zenuw wordt uitgeoefend door een hernia of iets dergelijks, de zenuw normaal kan functioneren zonder pijn of ontsteking en pijn kan veroorzaken. Daarom is het bestrijden van ontstekingen een manier om snel van ischias af te komen .

Wanneer de cellen van de tussenwervelschijf oud, droog en niet meer regenereren en worden vervangen door nieuwe cellen, ontstaat er een hernia. Dan verliest het omliggende weefsel van de tussenwervelschijf zijn vermogen om de kern van de tussenwervelschijf op te nemen, die uit de tussenwervelschijf tevoorschijn komt om een ​​hernia te vormen. Ischias veroorzaakt door schijfziekte of degeneratie door artrose is hetzelfde proces dat cellulaire veroudering versnelt.

 

 

De belangrijkste reden voor het cellulaire verouderingsproces is de onvoldoende toevoer van zuurstof, water en voedingsstoffen , evenals de slechte eliminatie van koolstofdioxide. Deze functies worden over het algemeen uitgevoerd door de bloedsomloop en dus door het bloed. Hoewel tussenwervelschijven avasculair zijn (niet rechtstreeks bloed leveren), zijn ze afhankelijk van voldoende bloedtoevoer om zuurstof, voedingsstoffen en water te leveren en koolstofdioxide te verwijderen. Door de uitwisseling van capillairen over het oppervlak van de tussenwervelschijf kunnen deze uitwisselingen plaatsvinden met het bloed. De avasculaire aard van tussenwervelschijven maakt ze vatbaarder voor onvoldoende doorbloeding.

Centraal staat een gezonde tussenwervelschijf en de kern heeft een hoog watergehalte . Een goed gehydrateerde kern is essentieel voor de schijffunctie. De hoeveelheid water in de schijf is onstabiel en verandert in vierentwintig uur. Overdag geleidelijk drogen en 's nachts water bijvullen. Daarom is een goede doorbloeding van de rug essentieel om de tussenwervelschijf met water te vullen (gezond bloed bestaat voor 90% uit water). Als het water opraakt, zal het uitdrogen en bezinken.

Een compact disc is een schijf die zijn schokabsorberende functie geheel of gedeeltelijk heeft verloren . Het verlies van deze prestatie versnelt de veroudering nog verder. Onjuiste inflatie kan ervoor zorgen dat banden sneller breken, en ondergehydrateerde tussenwervelschijven kunnen ook erger worden.

Naast veroudering en uitdroging zijn er mechanische spanningen op de schijf . Een gezonde tussenwervelschijf is bestand tegen hoge druk met de steun van los, uitgebalanceerd spierweefsel. De spieren van de rug vertonen echter over het algemeen veel contracturen, meestal onbewust, waardoor ze niet kunnen functioneren. Hierdoor wordt de kracht overgebracht op de tussenwervelschijf. Aan de andere kant kunnen deze contracturen de natuurlijke houding en beweging van de rug veranderen. Ten slotte zijn deze contracturen aan de ene kant meestal meer uitgesproken dan aan de andere kant , wat een onbalans kan veroorzaken in de druk die op de tussenwervelschijf wordt uitgeoefend, wat kan leiden tot lokale beknelling, hernia, hernia en discopathie die de neiging hebben ischias te veroorzaken.

 

Meer informatie over de heupzenuw

Wat is een zenuw?

Het perifere zenuwstelsel bestaat uit miljarden zenuwen, die een ingewikkeld netwerk vormen dat verschillende delen van het lichaam met het centrale zenuwstelsel verbindt. Zenuwen zijn verantwoordelijk voor het overbrengen van zenuwimpulsen van verschillende delen van het lichaam, of het overbrengen van "commando's" van het centrale zenuwstelsel naar ledematen en organen . Zenuwen verschijnen meestal in paren, dus ze zijn identiek aan de linker- en rechterkant van het lichaam.

Lichamelijke gewaarwordingen zoals aanraking, druk en pijn worden door zenuwen naar de hersenen overgebracht. De zenuwen voeren ook commando's uit van het centrale zenuwstelsel, zoals knipperen of de hand van een warmtebron halen. Daarom zijn ze onderverdeeld in drie hoofdcategorieën op basis van hun belangrijkste functies:

• De sensorische zenuwen dragen sensorische informatie naar de hersenen voor decodering;
• Motorische zenuwen controleren de beweging door impulsen van de hersenen naar een of meer spieren over te brengen, die commando's uitvoeren.
• De gemengde zenuwen vervullen de eerste twee functies. Zij vertegenwoordigen de meeste zenuwen.

 

Waar bevindt de heupzenuw zich?

Hoewel de heupzenuw meestal in het enkelvoud wordt genoemd, is deze aan alle kanten van het lichaam aanwezig. De twee heupzenuwen ontspringen aan de onderkant van de wervelkolom, met name in de buurt van de lendenwervels. Tussen elke wervel bevindt zich een paar zenuwen die het ruggenmerg rechtstreeks verbinden met een bepaald deel van het lichaam via een hoofdzenuw. Vervolgens wordt de hoofdzenuw verdeeld in kleinere takken, die een groter gebied kunnen bestrijken. Spinale zenuwen zijn direct verbonden met het ruggenmerg en hebben sensorische wortels en motorische wortels. Daarom zijn ze gemengd.

De vijf paar ruggenmergzenuwen vormen samen de heupzenuw, die naar de voet loopt en door de billen en kuiten van elk been loopt. Deze langste zenuwen in het menselijk lichaam bedienen de heupen, heupen, bekken en benen. Ze zijn direct verbonden met de L4-, L5-, S1-, S2- en S3-wervels, en dit gebied wordt ook wel de zenuwplexus genoemd. Zoals alle zenuwen, bestaat ischias uit lange vezels (axonen) gewikkeld in een geleiachtige substantie (myelineschede), die helpt bij het overbrengen van zenuwimpulsen. Ischias is bijzonder omdat het eigenlijk bestaat uit twee zenuwen die in hetzelfde omhulsel zijn gewikkeld. Deze zenuwen, de scheenbeenzenuw (de interne heupzenuw van het popbot) en de gemeenschappelijke peroneuszenuw (de externe heupzenuw van het interne bot) scheiden zich boven de knie. De een bedient de kuit, de ander loopt door naar de voet en wordt de enige zenuw. Schade aan de heupzenuw van de uitwendige popzenuw komt zeer vaak voor, vooral bij sportongevallen of knieblessures.

De heupzenuw regelt alle bewegingen van de onderste ledematen van de heupen tot de beenspieren . Heupzenuwbeschadiging kan ernstige pijn, verlies van gevoel en zelfs verlamming van de spieren en gewrichten die door de heupzenuw worden bediend, veroorzaken. Hoe dichter de verwonding bij de oorsprong van de zenuw (ruggenmerg) ligt, hoe groter de mate van verlamming kan zijn. Als slechts één tak van de heupzenuw is aangetast, is de mate van schade meestal gering. Heupzenuwproblemen komen veel voor en hebben vele oorzaken: zenuwdegeneratie, zenuwcompressie, hernia, artrose, enz. Deze complicaties kunnen leiden tot pijn en moeite met bewegen. Daarom, als er verdachte pijn in het onderlichaam is, vooral aan één kant, moet dit door een arts worden gecontroleerd . Een simpele compressie van de heupzenuw kan necrose van de omliggende spieren en zelfs de "dood" van de zenuw veroorzaken.

 

Risicofactoren

Ischias treft vaak mensen met artrose of bepaalde vormen van artritis en zwangere vrouwen als gevolg van toegenomen buikgewicht en hormoonsecretie . Sporten of zwaar werk, sedentair zijn of overgewicht, een slechte houding of buikspierzwakte zijn ook risicofactoren. Ischias verdwijnt meestal binnen een paar weken, maar als er geen actie wordt ondernomen om dit te voorkomen, zal het niet terugkomen. Traditioneel omvat de behandeling van ischias rust , het nemen van pijnstillers en het aanbrengen van warme of koude kompressen op het pijnlijke gebied. Confodo biedt u natuurlijke, niet-invasieve en duurzame oplossingen .